Berichtjes uit de Koetsewagen van februari 2000

De Verhuizing

Het weekend van 18 en 19 december hebben al de koetsen van stichting 'de Koetswagen' afscheid moeten nemen van hun stalling in de mooie boerderij van Groenestein. Daar de koetsen er niet langer konden blijven staan, moesten zij verhuisd worden naar een nieuwe locatie. Na enige tijd zoeken heeft het nieuwe stichtingsbestuur een tijdelijke locatie gevonden in Hoogezand-Sappemeer in een grote schuur. Om al de 20 koetsen daar te krijgen was een heel weekend uitgetrokken en beide dagen waren ook nodig. Zaterdag 18 december verzamelden Jan Albert Buiskool, Mertijn Dijkstra, Michiel Coenraads, Ronald de Vos en Maurits Stok zich op Groenestein. Een grote vrachtwagen met aanhanger moest de verhuizing een stuk makkelijker maken. Na een kort overleg hoe de koetsen het beste op de vrachtwagen en trailer te krijgen waren, werden de mouwen opgestroopt en het eerste rijtuig Groenestein uitgereden. Na het recht voor de trailer te hebben gemanoeuvreerd werd de koets met behulp van een lier langzaam maar zeker de trailer opgetrokken. Op de vracht wagen zelf konden twee koetsen achter elkaar staan en op de aanhanger paste er één. Na de vrachtwagen plus trailer te hebben volgeladen met drie koetsen werd er de voorzichtige tocht ondernomen naar Hoogezand-Sappemeer. De lange vrachtwagen trok erg veel bekijks. Men ziet natuurlijk niet elke dag zulke mooie koetsen op een vrachtwagen geladen in plaats van met paarden ervoor!

Aan de Kalkwijk voltrok zich hetzelfde ritueel, alleen dan omgekeerd. Met behulp van de lier werden de koetsen voorzichtig van de aanhanger gehaald om ze vervolgens hun nieuwe onderkomen in te rijden. Snel weer terug naar Groenestein om de volgende drie koetsen op te halen en weer terug naar Hoogezand-Sappemeer. Dit op en af rijden van de koetsen ging dermate snel dat rond de lunch Groenestein al redelijk leeg begon te raken. Na de heerlijke koffie van mevrouw van Dijken, die samen met haar man op de boerderij van Groenestein woont, volgden er nog drie ritten naar het nieuwe onderkomen. De boerderij was nu, op de zolder na zo goed als leeg. Tevreden en moe ging iedereen naar huis toe, om de volgende dag er weer tegenaan te gaan. 's Zondags om tien uur 's ochtends stond iedereen klaar voor de laatste loodjes. De verhuisploeg kreeg versterking van Jeroen Beijsens. De laatste drie koetsen die op de begane grond stonden waren volgens beproefd recept zo in Hoogezand-Sappemeer. En toen moesten de koetsen van zolder gehaald worden. Gelukkig was er voor een grote vorkheftruck gezorgd die het van zolder halen van de koetsen een stuk makkelijker maakte. Met niet al te veel moeite werden de voorste koetsen met de vorkheftruck zo van de zolder de vrachtwagen opgetild. De heer Lokin kwam nog even langs om een kijkje te nemen bij de verhuizing en zag dat het snel opschoot. De laatste koetsen die helemaal achter stonden zorgden voor veel grotere problemen. Zo was één van koetsen die in een hoek stond in de loop de jaren ingebouwd door nieuwe afvoer buizen en een balk. Bovendien ontbrak bij die koets ook nog eens het voorstel. Met behulp van een krik, veel mankracht en nauwkeurig gemanoeuvreer werd ook die koets van zijn plaats gekregen en op de trailer getild. Een andere koets stond op een stuk zolder waar de vloer bijna doorzakte. Weer bood de krik en veel mankracht uitkomst. Behalve koetsen werd er ook veel ander materiaal van zolder gehaald. Enkele (statie-) bokken, losse wielen, een dissel boom en nog veel meer ander bijbehoren werden mee naar Hoogezand-Sappemeer genomen. Toen het al donker was werd er met behulp van het bijlichten met autokoplampen de laatste spullen in hun nieuwe onderkomen geplaatst. Conclusie: een geslaagde verhuis operatie. Twee dagen hard werken was de moeite zeker waard. Dankzij de koffie van mevrouw Van Dijken en ieders grote inzet heeft de collectie van stichting 'de Koetswagen' een mooie droge lokatie gekregen, helaas niet meer in de stad, maar daar komt hopelijk snel verandering in!